بررسی رابطه بین جهت گیری استراتژیک و تصمیم گیری مدیران در شرکتهای پذیرفته در بورس اوراق بهادار تهران

هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین جهت گیری استراتژیک و تصمیم گیری مدیران در شرکتهای تولیدی و پتروشیمی پذیرفته در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. پژوهش حاضر به لحاظ موضوع، از نوع پژوهش های توصیفی-همبستگی، از دید هدف کاربردی بوده و از لحاظ روش، بصورت پیمایشی انجام گرفته است. براساس جمع آوری داده ها، پژوهش از نوع بررسی مقطعی می باشد و از نوع ارتباط بین متغیرها مطالعه به شیوه تطبیقی انجام گرفته است. جامعه ی مورد مطالعه شرکت های تولیدی و پتروشیمی و مرتبط با آن در بورس اوراق بهادار تهران می باشد که حدودا 280 شرکت می باشد. بر این اساس نمونه آماری از این جامعه تعداد 134 شرکت انتخاب شد. نمونه گیری از روش تصادفی ساده استفاده شده است. روش گرد آوری اطلاعات میدانی کتابخانه ای بوده و ابزار اصلی گردآوری اطلاعات در این پژوهش از پرسشنامه ها استاندارد بوده. چون سطح معنی داری کوچکتر از 05/0 است و نتیجه آن مبنی بر وجود رابطه معنی دار بین جهت-گیری استراتژیک و تصمیم گیری مدیران پذیرفته می شود. همچنین با توجه به اینکه مقدار ضریب همبستگی بین دو متغیر 574/0 است؛ لذا می توان اذعان نمود که رابطه بین دو متغیر جهت گیری استراتژیک و تصمیم گیری مدیران خوب ارزیابی می شود. ضریب تعیین برابر 329/0 می باشد که این مقدار نشان می دهد که 32 درصد از تغییرات تصمیم گیری مدیران به میزان جهت گیری استراتژیک مربوط می شود.

Keywords:

جهت گیری استراتژیک , تصمیم گیری مدیران و شرکتهای تولیدی و پتروشیمی تهران