شاخص های عملکردی برای مقایسه الگوریتم های فراابتکاری با تفاوتهای پایه درعملگرها

امروزه با پیشرفت علوم کامپیوتری و افزایش سرعت پردازش آنها، امکان استفاده از تحلیل های تکراری برای حل بسیاری از مسایل با گستردگی بیشتری دنبال می شود. روشهای بهینه یابی فراابتکاری از جمله روش های حل تکراری است که استفاده از فرآیندهای تکرار شونده برای رسیدن به پاسخ بهینه هر مسیله می کوشند. شاید مهمترین چالش در بهینه یابی خصوصا بهینه یابی توسط الگوریتم های فراابتکاری، انتخاب الگوریتم مناسب و تنظیم پارامترهایکنترلی آن باشد. انتخاب هر الگوریتم به نوع مسیله، الگوریتم های در دسترس، ابزارهای محاسباتی و قیدهای مسیله وابسته است. در این مقاله با بررسی 7 الگوریتم بهینه یابی به بررسی نحوه عملکرد آنها در حل چهار مسیله آزمون پرداخته شده و به کمک شاخص های عملکردی مقایسه ای از کیفیت آنها ارایه شده است. نتایج تحلیل نشان می دهد که الگوریتم هایی که شاخص پراکندگی جمعیت در آنها با تکرار برنامه کاهش پیدا کرده اما به صفر نمی رسد، پاسخ های مناسب تری نسبت به سایر الگوریتم ها از خود نشان می دهند

Keywords:

بهینه یابی , الگوریتم های فراابتکاری , شاخص های عملکرد الگوریتم , توابع آزمون