تبیین شاخص ها و معیارهای غارنوردی پایدار در ایران

افزایش چشمگیر علاقه مندان به اکوتوریسم در سال های اخیر بر ضرورت برنامه ریزی و توسعه آن افزوده است. توسعه بدون برنامه ریزی این گونه از گردشگری آسیب های زیست محیطی و فرهنگی به مراتب زیان بار تر از منافع آن در پی خواهد داشت. غارنوردی به عنوان یکی از مقاصد اکوتوریسم از این قایده مستثنی نیست.بر همین اساس نظارت و کنترل در این حوزه به دلیل آسیب پذیر بودن بالای غارها بسیار حیاتی است.اولین گام در فرایند نظارت و کنترل وجود شاخص ها و معیارهایی است که بر اساس آن بتوان وضعیت را سنجید. این تحقیق به دنبال تبیین شاخص ها و معیارهای غارنوردی پایدار در ایران می باشد. بدین منظور نظرات کارشناسان و نخبگان غارنوردی در سه مرحله و با روش دلفی از طریق پرسشنامه اخذ گردید.انتخاب نمونه آماری از طریق نمونه گیری تعمدی صورت پذیرفت. لذا 30 نفر از بهترین کارشناسان انتخاب گردیدند. در مرحله اول 23 نفر و در مرحله دوم 25 نفر و در مرحله سوم22 نفر از کارشناسان اقدام به تبیین شاخص ها و معیارهای غارنوردی پایدار در ایران کردند. نتایج حاصل از این فرایند پس از تجزیه و تحلیل با استفاده از آمار توصیفی عبارت از تبیین 18 شاخص و 128 معیار بود. شرکت کنندگان در فرایند دلفی جهت هر چه دقیق تر پاسخ دادن به پرسشنامه ها با وجود گمنامی فرصت آگاهی از نظرات دیگر کارشناسان را داشتند. در پایان شاخص ها و معیارها اولویت بندی گردید

Keywords:

غارنوردی , اکوتوریسم , شاخص های پایداری , غارنوردی پایدار , گردشگری