بررسی رابطه بین جهت گیری هدف با عزت نفس در دانش آموزان پسر تهران

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین جهت گیری هدف با عزت نفس در دانش آموزان پسر تهران بوده است. اینپژوهش از نوع توصیفی همبستگی بوده - است که نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای، ازمیان دانش آموزان پسر شهر تهران در سال تحصیلی 96-95 تعداد 354 نفر که ملاک های ورود به پژوهش را دارا بودند، انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه جهت گیری هدف (اهداف تبحری، اهداف عملکردی رویکردی واهداف عملکردیاجتنابی)، پرسشنامه عزت نفس و کارنامه نهایی بود که دو پرسشنامه توسط دانش آموزان تکمیل گردید. به منظور تجزیه وتحلیل آماری داده ها نیز از روش تحلیل ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد. تحلیلداده ها نشان داد که در سطح خطای 0/01 جهت گیری هدف (r=0/48) و عزت نفس (r=0/35) با پیشرفت تحصیلی آنها دارایرابطه معنادار می باشد. بنابر یافته های این مطالعه جهت گیری هدف و عزت نفس توانسته اند پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابه شکلی معنادار پیش بینی نمایند (p> 0/05).

Keywords:

جهت گیری هدف , عزت نفس , پیشرفت تحصیلی و دانش آموزان