تاثیر لعاب بر تحمل شوری بالنگو شهری (Lallemantia ibrica) در مرحله جوانه زنی

حساسترین دوره زندگی هر گیاه به تنش شوری، مرحله جوانهزنی است. بذر بسیاری از گونههای گیاهی با قرارگیری در معرض آب، لایهای ژلهمانند به نام لعاب (موسیلاژ) تولید میکنند. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر لعاب در تحمل شوری بالنگو شهری بود. بذرهای بالنگو دارای لعاب است که در درمان برخی اختلالهای عصبی، کبدی و بیماریهای کلیوی بهکار میروند. بدین منظور آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار در سال 1392 در آزمایشگاه گیاهشناسی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه یزد انجام شد. عاملها شامل تنش شوری (0 ،5 ،10 ،15 و 20 دسیزیمنس بر متر کلریدسدیم) و نوع بذر (با لعاب و بدون لعاب) در نظرگرفته شدند. نتایج نشان داد که تاثیر تنش شوری بر همه صفات معنیدار بود. با افزایش شدت شوری جوانهزنی و رشد آغازین هر دو نوع بذر کاهش معنیداری یافت و بیشترین و کمترین میزان هر یک از صفات بهترتیب متعلق به شاهد و به شوری 20 دسیزیمنس بر متر بودند. همچنین بذرهای لعابدار در مقایسه با بدون لعاب درصد جوانهزنی و درازای ساقهچه بیشتری داشتند. بهطور کلی نتایج نشاندهنده نقش مثبت لعاب در بهبود جوانهزنی بذر در شرایط تنششوری است. با اینحال میزان تاثیر این ماده بسته به نوع گیاه و حجم لعاب موجود در بذر میتواند متفاوت باشد.

Keywords:

بنیه بذر , رشد اولیه گیاهچه , سرعت جوانه زنی , سمیت یونها , شوری