سنجش رابطه دسترسی به امکانات و خدمات شهری، امنیت و بهداشت محله و کیفیت زندگی زنان در شهر تهران (با تاکید بر نیازهای ویژه زنان منطقه 2 تهران

کیفیت زندگی، مفهومی چندجانبه و چندبعدی است که تنها جنبه های مادی زندگی را در بر نگرفته؛ بلکه سنجش و اندازه گیری آن، در گرو دسترسی به عوامل و امکانات مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و محیطی است. در این مقاله، رابطه بین کیفیت زندگی زنان و دسترسی به امکانات و خدمات شهری، سطح بهداشت و امنیت محله، با تاکید بر نیازهای ویژه آنها، مورد سنجش قرار گرفته است. این پژوهش، مطالعه ای پیمایشی بوده و جامعه آماری شامل 383 نفر از زنان متاهل ساکن نواحی نه گانه شهرداری منطقه 2 تهران است که با شیوه تصادفی نسبتی مطابق انتخاب شده اند. یافته های پژوهش حاکی از روابط معنادار و همبستگی بین دسترسی به امکانات و خدمات شهری و شاخص های آن، سطح بهداشت و امنیت محله، با کیفیت زندگی زنان است، همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس، نشان داد با تفاوت ناحیه محل سکونت و تفاوت دسترسی به امکانات و خدمات، امنیت و بهداشت موردنیاز، کیفیت زندگی زنان نیز متفاوت می شود، همچنین متغیرهای دسترسی به امکانات و خدمات و امنیت محله، دارای بیشترین قدرت تبیین پراکنش کیفیت زندگی زنان بوده اند و 0 / 39 درصد آن را تبیین می کنند. از این رو، نتایج پژوهش نشان می دهد با توجه به حضور وسیع زنان در عرصه های عمومی و فضاهای شهری، با در نظر گرفتن رویکردهای نوینی در برنامه ریزی و طراحی و شهرسازی نوین، با مقوله سازماندهی شهری با برنامه ریزی برای زنان و با زنان و تامین نیازهای ویژه آنها در دسترسی به امنیت، بهداشت، امکانات و خدمات شهری در محله ها، موجبات ارتقای کیفیت زندگی زنان فراهم می شود. |

Keywords:

امکانات و خدمات شهری , نیازهای زنان , بهداشت , امنیت محله , کیفیت زندگی