بررسی نقش عوامل زمینه ای در عناصر سیستم مدیریت ایمنی، بهداشت، محیط زیست در کارکنان شبکه بهداشت و درمان شهرستان ابرکوه

مقدمه و هدف: در ایران حوادث ناشی از کار سالانه هزاران نفر را با خطرات گوناگون مواجه میسازد، عمدهترین عامل بروز حوادث صنعتی اعمال ناایمن) 88 %( و 10 % به علت شرایط ناایمن است. نظام مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست ) HSE-MS ( بخشی از نظام مدیریتی یک سازمان است که همانند بیشتر سیستم های مدیریتی برنامه ریزی، اجرا، کنترل و اقدامات اصلاحی را در بر میگیرد. روش بررسی: این پژوهش توصیفی-تحلیلی، بصورت سرشماری بوده و جامعه مورد نظر شبکه بهداشت و درمان شهرستان ابرکوه میباشد. عناصر مورد مطالعه در این تحقیق با استفاده از پرسشنامه استاندارد که روایی و پایایی آن قبلا مورد بررسی و تایید قرار گرفته، بررسی شده است. همچنین در این پرسشنامه جنسیت، سن، تحصیلات و سابقه کار هریک از افراد ثبت گردیده است. برای بررسی تاثیر متغیرهای توصیفی یا زمینه ای از آزمون مربع کای پیرسون استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان میدهد 8 / 37 % از افراد با تحصیلات کمتر از دیپلم، 5 / 41 % از افراد با تحصیلات دیپلم و فوق دیپلم و 8 / 55 % از افراد با تحصیلات لیسانس و بالاتر از میانگین بالاتر هستند. از چهار آزمون انجام شده برای هریک از متغیرها ارتباط عنصر اجرا و پایش با متغیرهای جنسیت و تحصیلات معنیدار بودند. طبق نتایج بدست آمده 1 / 40 % از مردان و 1 / 54 % از زنان از میانگین بالاتر هستند. نتیجه گیری: بنابراین میتوان نتیجه گرفت که در عنصر اجرا و پایش در سیستم HSE-MS زنان از مردان از وضعیت مطلوبتری برخوردار بوده اند همچنین با افزایش سطح تحصیلات، کارکنان از وضعیت مطلوبتری برخوردار هستند.

Keywords:

HSE-MS , اجرا و پایش , شبکه بهداشت و درمان , ابرکوه