بهره گیری از شاخصه ها و الگوهای معماری بیونیک برای رسیدن به معماری پایدار

امروزه محیط زیست ، صرفه جویی در مصرف انرژیهای فسیلی و توسعه پایدار به مباحث بسیار مهم و رایج در سطح بین المللی تبدیل شده اند . به طوری که حفظ منابع انرژی، جلوگیری از آلوده کردن زمین و محیط زیست ، کاهش میزان مصرف انرژیهای فسیلی و هم زیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی مبدل به یکی از مهمتمرین تدابیر در معماری شده و معماران را ملزم به رعایت اصول و قواعد خاصی در زمینه ساخت و ساز میکند . توسعه ای که نیازهای زمان حال را برآورده سازد بدون آنکه توانایی نسل های آینده در برآورده سازی نیازهایشان را به خطر اندازد . در راستای اهداف فوق یکی از رویکردهای معماری پایدار رویکرد معماری بیونیک میباشد بیونیک که به آن بیومتریک یا مهندسی خلاق زیستی هم میگویند کاربرد سامانه ها و روش های بیولوژیکال موجود در طبیعت در سیستمهای مهندسی و فناوریهای مدرن است معماران و طراحان ساختمانی معتقدند که طرحهای الهام گرفته از طبیعت میتواند به کاهش صدمات زیست محیطی ناشی از ساختمان ها کمک شایانی کند . هدف این پژوهش معرفی شاخص ها و زمینه های بهرهگیری از علم بیونیک در آثار معماری میباشد . هدف این پژوهش بازشناسی مفهوم و شاخص های معماری بیونیک و معرفی و تعیین جایگاه آن در معماری،در راستای رسیدن به یک نوع معماری متعارف با اصول معماری پایدار و هماهنگ با طبیعت میباشد . روش تحقیق به صورت تحلیلی از طریق مطالعه و بررسی معماری بیونیک و برای گردآوری اطلاعات از مطالعات کتابخانهای استفاده شده است . نتاید تحقیق نشان میدهد که در الگوبرداری از طبیعت میتوان از فرم، سازه و ساختار، ترکیبات و یا مصالح در خلق فضای معماری الهام گرفت.

Keywords:

الگو , طبیعت , بیونیک , معماری , پایدار