ارزیابی نقش ساختمان دانشکده معماری بر کیفیت آموزش معماری

آنچه امروزه در فضاهای آموزشی خصوصا آموزش عالی کشور فراموش شده، نقش آنها در رشد و تعالی جامعه می باشد. از این رو هدف این پژوهش دستیابی به راهکارهای طراحی می باشد که با استفاده از آنها بتوان فاصله میان دانشگاهها، که نقش مهمی در آموزش جامعه شهری دارند، را با مردم کم کرد. چرا که دانشگاه هایمان از هدف اصلی شان، که ارتقا فرهنگ و دانش جامعه بوده است، به نوعی فاصله گرفته اند و دانشگاه ،به عنوان یکی از اجزای ساختار شهری، کاملا با مرزبندی هایی از فضا های اطرافش و مردم شهر جدا مانده است. در این راستا بررسی های کتابخانه ای و پیمایش میدانی انجام گرفته و تاحدودی به راهکارهای دانشگاه های مطرح جهان دست یافته است (که توانسته اند نقش خود را در شهر و تاثیر خود را در رشد جامعه شهری به درستی ایفا کنند). سعی برآن بوده تا بتوان با بازنگری هایی در ساختار و کالبد دانشکده جدایی میان آن و مردم را کم کرده و بالعکس مردم را تشویق به تعامل با محیط های آموزشی و فضاهای فرهنگی کند. نتایج و راهکارهای حاصل از این بررسی ها به صورت یک طرح پیشنهادی ای برای تعامل بیشتر محیط تحصیلات تکمیلی با جامعه شهری ارایه شده است.

Keywords:

دانشکده معماری , کیفیت فضا , معماری , محیط های آموزشی , روانشناسی محیطی