کنایات اخلاقی و فلسفه کاربرد آن در قرآن کریم
Publish place: سومین کنگره بین المللی فرهنگ و اندیشه دینی
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 358
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICCRT03_097
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397
Abstract:
یکی از روش های فهم بطون و لایه های ژرف آیات قرآن کریم، توجه به جنبه های اعجاز آن از جمله جنبه ی فصاحتی و بلاغتی است، کاربرد کنایه در قرآن کریم یکی از این موارد است، و عبارت است از بیان ملازم معنایی تا ذهن مخاطب را از آنچه در کلام آمده، به آنچه نیامده منتقل کند. از جمله نکات بلاغی که حایز اهمیت است، چگونگی استعمال عبارات اخلاقی است که به گونه ای اعجاب آور و پرهیز از تصریح عبارات منافی ادب و رعایت عفت کلام و در قالب هایی زیبا و روان و حاوی مفاهیم بلند بیان شده است. هدف از این نوشتار، توجه به یکی از موارد بلاغی این کتاب آسمانی است که در کیفیت تفسیر نقش مهمی دارد و آن چه که از فحص و احصاء در این زمینه به دست آمده، حاکی از فراوانی به کارگیری کنایاتی که بیشترین آن را کنایات اخلاقی تشکیل می دهد، به خصوص کنایاتی که تصریح به ذکر آن ها، قبیح و منافی عفت کلام است، بنابراین در متن مقاله به این پرسش که چرا عبارات اخلاقی به صورت کنایی بیان شده است با توجه به ملاحظات تفسیری مفسران، پاسخ داده شده است.
Keywords:
Authors
افضل بلوکی
استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه سیستان و بلوچستان
قدسیه اکبری
مربی گروه معارف اسلامی دانشگاه سیستان و بلوچستان