واکاوی روایی تنظیم نسل از نظرگاه فقه امامیه

مسیله تنظیم نسل با داشتن سابقه ای طولانی در عرصه جهانی هنوز هم از جمله موضوعات مورد بحث و مناقشه در محافل دینی، علمی و اجتماعی است؛ چراکه افزایش و یا کاهش موالید و جمعیت در یک منطقه سرزمینی می تواند تاثیرات شگرف و قابل تاملی را چه در عرصه های داخلی و چه در میادین بین الملل برای آن سرزمین در برداشته باشد. در سطح ملی اتخاذ سیاست های ویژه تنظیم نسل تاثیرات شگرفی را در عرصه های علمی ، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی برای اتباع آن سرزمین در پی خواهد داشت. در سطح بین الملل نیزاتخاذ تدابیر ویژه در امر تنظیم نسل می تواند تاثیرات دو چندانی را در بر داشته باشد.چراکه در شرایط کنونی جهان، این مسیله در نمایش قوای نظامی ، اقتصادی و تولیدی، حمایت مردمی وهمچنین توازن قوا در سطح بین الملل می تواند بسیار تاثیرگذار باشد. از آنجا که فتاوای فقهای شیعه، ناظر بر اتخاذ سیاست های جمعیتی که در سطح کلان از سوی حکومت های اسلامی گرفته می شود، همیشه حایز اهمیت بوده؛ و همچنین در این بین بحث تنظیم نسل همواره موافقان و مخالفانی را در جوامع اسلامی ، در برداشته است، لذا نوشتار حاظر ضمن بحث پیرامون تنظیم جمعیت در اسلام؛ به بررسی نظرات و استدلالات فقهای شیعه در خصوص تنظیم جمعیت و خانواده در قالب دو گروه موافقان تنظیم نسل و مخالفان آن پرداخته و از این رهگذر به تامل در روایی آن دیدگاه ها می پردازد.

Keywords:

فقه امامیه , قرآن , روایات , تنظیم نسل , جمعیت متناسب