اثربخشی روزه ماه رمضان بر بهداشت روان و افسردگی محصلین بزرگسال مراکز آموزش از راه دور قوچان در تابستان 1393

زمینه و هدف: روزه داری، باعث تکامل جسم و روان می شود و روزه رمضان می تواند تاثیرات شگرفی در سلامت فرد داشته و اعمال و رفتار غیر عادی را کاهش دهد. هم چنین روزه رمضان منافع معنوی، روحی، اجتماعی و جسمی فراوانی دارد. هدف این پژوهش این بوده که تاثیرات بهداشت روان و میزان افسردگی محصلین بزرگسال مراکز آموزش از راه دور شهرستان قوچان مورد ارزیابی قرار دهد. مواد و روش ها: در این پژوهش 361 نفر محصل که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، شرکت داشتند. اطلاعات مورد لزوم توسط پرسشنامه هایی که دارای اطلاعات جمعیت شناختی، معیار بهداشت روان 12 آیتمی فارل و آزمون استاندارد افسردگی بک بوده جمع آوری گردید. این پرسش نامه ها توسط نمونه های مورد پژوهش ده روز قبل از ماه مبارک رمضان و مجددا ده روز بعد از ماه رمضان تکمیل گرددید و میانگین نمرات قبل و بعد از ماه مبارک رمضان با هم مقایسه شد. یافته ها: یافته ها نشان دادند که قبل از ماه مبارک رمضان میانگین نمره بهداشت روان محصلین 33.94±8.55 بود. در حالی که این میانگین بعد از ماه مبارک به 34.5±8.2رسید. هم چنین میانگین نمره افسردگی نمونه ها قبل از ماه رمضان 14.45±10.33 بود، در صورتی که بعد از ماه رمضان 11.8±10.38 کاهش پیدا کرد که از نظر آماری معنی دار است .(p> 0/0001) نتیجه گیری: یافته های این پژوهش تایید می نماید که روزه داری ماه رمضان می تواند عامل مهمی در جهت کم کردن میزان افسردگی و بهبود وضعیت بهداشت روانی محصلین باشد.

Keywords:

روزه داری , ماه رمضان , افسردگی , بهداشت روان , محصل