ارزیابی کاربرد اصول نوین شھرسازی و مقایسه محلات شھری شریف آباد و پودنک شیراز

امروزه در محلات شھری امکان زیست برای شھروندان به صورت مناسب وجود ندارد. اما توجه به رفتارھای شھروندان در محلات شھری افزایش یافته، و در این بین باید ارتقای کمی و کیفی فضاھای محلات برای دستیابی به مکان ھای متناسب زندگی شھروندان مورد توجه قرار بگیرد. شھرسازی نوین را باید عکس العملی مناسب برای محلات شھری دانست. بر ھمین اساس شھرسازی نوین که بازگشت به مدل ھای محله ھای سنتی برای پایداری جوامع کارآیی دارد. با توجه به مطالب مذکور، در پژوھش حاضر تلاش خواھد شد تا به ارزیابی کاربرد اصول نوین شھرسازی و مقایسه محلات شھری شریف آباد و پودنک شیراز پرداخته شود و با توجه به شرایط موجود در محلات مورد مطالعه (شھر شیراز)، مبحث تحلیل فضایی محلات شریف آباد و پودنک در قالب شاخص ھای ارزیابی و با روش swot مورد تحلیل TND قرار می گیرد.

Keywords:

ارزیابی , اصول نوین شھرسازی , محلات شھری , شریف آباد و پودنک