بررسی اثر اموزش مدیریت به مادران بر بهبود شیوه های فرزند پروزی و کاهش نشانه های اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی فرزندان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مدیریت به مادرم برای بهبود شیوه های فرزند پروری و کاهش نشانه های اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی فرزندان است. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و جامعه آماری کلیه دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی و والدین آن ها در شهر بهبهان است. با انتخاب تصادفی 26 مدرسه و با استفاده از پرسش نامه نشانه های مرضی کودکان CSI-4 ( فرم والد و معلم)، عده ای دانش آموز با این اختلال انتخاب و از نظر متغیرهایی مانند میزان تحصیلات دانش آموز با والدین، سن، محل زندگی، شدت اختلال و اختلال های همبود همتاسازی و 40 نفر به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای ارزیابی شیوه های فرزند پروری از پرسش نامه فرزند پروری رابینسون، ماندلکو، الس ، وهارت 2001 استفاده شد. مادران گروه آزمایش و جلسات آموزش مدیریت والدین مبتنی بر رویکرد رفتاری بارکلی 1٬997 شرکت داده شدند. مادران گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردن نفت نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری، تفاوت معناداری میان میانگین نمرات گروه آزمایش و کنترل در نشانه های اختلالی را نشان داد و نمره ای شدت اختلال گروه آزمایش پس از آموزش کاهش یافته بود. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که نمره شیوه های فرزند پروری خودکامه و سهل گیر مادران کاهش منامه شیوه مقتدرانه افزایش یافته است. به طورکلی می توان به این نتیجه رسید که تمام یا آموزش والدین ( بارکلی ، 1٬997) سبب بهبود شیوه های فرزند پروری مادران و کاهش نشانه های اختلالی در فرزندان شده است.

Keywords:

آموزش مدیریت به مادران , شیوه های فرزندپروری , اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی