بررسی و مقایسه تطبیقی بن مایه رویین تنی در سه اثر ادبی ایلیاد، شاهنامه و منظومه نیبلونگن

این مقاله به موتیف با بن مایه رویین تنی در افسانه های یونانی، ایرانی و ژرمنی در سه اثر ادبی برجسته جهان، ایلیاد اثر هومر، شاهنامه شاهکار حکیم توس و منظومه نیبلونگن می پردازد. شخصیت های اصلی افسانه های اساطیری خدایان افسانه ای، اسطوره ها، موجودات ورا طبیعی و حیوانات شگفت آور هستند. اسطوره ها نمادی از ناتوانی انسان در مقابل ضعف ها و آرزوهای بشر هستند آرزوهای همچون نامییرایی و رویین تنی. افسانه های اساطیری روایتگر اعمال پهلوان نانی با قدرت های جادویی و جلوه گر آرا و عقاید یک ملت و در حقیقت نمادی از گذشته و تاریخ فرهنگ هر ملتی هستند. موتیف رویین تنی یکی از بارزترین بن مایه ها در افسانه ها به شمار می رود. رویین تنی را می توان از سویی نیاز و آرزوی همیشگی و غیرقابل تحقق انسان برای مقابله با پدیده ناشناخته و وهم انگیز مرگ دانست و یا از سویی دیگر حس برتری جویی نسبت به سایر پهلوانان و دستیابی به قدرت شکست ناپذیری در برابر حریفان قلمداد کرد. از این رو این آرزو در افسانه ها سر برمی آورد. اگرچه هر یک از پهلوانان رویین تن افسانه های اساطیری نقطه ضعفی دارند که در نهایت مرگ آن ها می انجامد. این مقاله سعی دارد در چارچوب ادبیات تطبیقی به چگونگی پیدایش و سیر تحول رویین تنی و نیز تاثیر و تاثر و شباهت های این بن مایه در آثار حماسی جاودان بپردازد.

Keywords:

بن مایه , رویین تنی , ادبیات تطبیقی , اثرحماسی