تخصیص منابع جهت کمینه سازی تاخیر ارسال در سامانه های مخابراتی تغذیه شونده به صورت بیسیم

سامانه های مخابراتی تغذیه شونده به صورت بیسیم نوع جدید از سامانههای مخابراتی هستند که جهت استحصال توان و همچنین برای ارسال اطلاعات خود از کانال بیسیم استفاده میکنند. این نوع از سامانهها در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته اند. با توجه به ساختار این سامانه ها،تاخیر ارسال یک بسته داده از یک گره به ایستگاه مرکزی، شامل مدت زمان ارسال توان از ایستگاه مرکزی به گره و سپس مدت زمان ارسال دادهها از گره به ایستگاه مرکزی است. هدف این مقاله تخصیص بازههای زمانی فروسو و فراسو از ایستگاه مرکزی به گره و بالعکس و همچنین تخصیص توان بهینه در ایستگاه مرکزی جهت کمینه سازی تاخیر ارسال داده ها است. برای این منظور، در این مقاله دو مسیله بهینه سازی تعریف و حل کرده ایم و نتایج این دو مسیله را مقایسه کردهایم. در مسیله اول بازه های زمانی فروسو و فراسو را مساوی فرض کردهایم و در ایستگاه مرکزی از تخصیص توان بهینه استفاده میکنیم. در مقابل در مسیله دوم، بازه های زمانی را بهصورت کلی در نظر میگیریم و شرط تساوی نداریم؛ اما در این حالت نیز از تخصیص توان بهینه جهت بهبود عملکرد استفاده میکنیم.

Keywords:

بهینه سازی , تخصیص توان , تخصیص منابع , سامانه های تغذیه شونده به صورت بیسیم