استثنایات حقوقی در رابطه با عدم شناسایی مسیولیت بین المللی دولت در برابر دولت ها واتباع خارجی

مسیولیت بین المللی دولت در قبال دولتها و اتباع بیگانه، زمانی مطرح میگردد که دولت میزبان، بدون هیچگونه عذری باعث تضییع حقوق بیگانگان مقیم خاک خود گردیده و یا از تضییع شدن حقوق قانونی آنها جلوگیری به عمل نیاورده باشد. شش حالت وجود دارد که دولت میتواند از عدم تحقق این حقوق و یا تضییع آنها خود را تبریه نماید. این موارد در متن و شرح مواد کمیسیون حقوق بین الملل در رابطه با مسیولیت بین المللی دولت به تصویب و تایید نهایی کمیسیون و دولتهای عضو سازمان ملل متحد رسیده است. حالت اول رفتاری است که توسط افراد عادی در غیاب مقامات رسمی یا به جای آنان صورت میگیرد (ماده 9)؛ حالت دوم، دولت با شورشیان و انقلابیون مردم سرزمین خودش درگیر است که در صورت پیروزی دولت بر شورشیان و انقلابیون، دولت هیچگونه مسیولیتی نسبت به اعمال شورشیان و انقلابیون در برابر اتباع بیگانه ندارد (ماده 10 )؛ حالتهای سوم تا ششم که به ترتیب مواد بیستم تا بیست و پنجم را در برمیگیرد، معاذیری هستند که برای رفع وصف اعمال متخلفانه دولت که به نوعی در صورت عدم مغایرت با قواعد آمره، میتوانند دولت را از مسیولیت تبریه نمایند. بنابراین دولت زمانیکه در این شش وضعیت قرار میگیرد خصوصا در مورد حالت اول و دوم، خصوصا اگر بر شورشیان و انقلابیون پیروز گردد، در برابر خساراتی که شورشیان بر جان و اموال اتباع بیگانه به بار آورده اند هیچگونه مسیولیتی ندارد ولی در مورد حالات سوم تا هشتم این عدم مسیولیت تا برقراری آن حالات، اعتبار دارد و پس از رفع آن مسیولیت مجددا برقرار میگردد.

Keywords:

مسیولیت بین المللی , اتبا ع خارجی , استثنایات حقوقی دولت ها