طراحی اقلیمی ساختمان های مسکونی شهر یزد با تاکید بر عمق مناسب سایه بان

اجرای روش های مناسب در طراحی ساختمان که با اقلیم محل هماهنگی داشته باشد، همواره مورد نظر معماری ساختمان بوده است و طراحان ساختمانی با کمک اقلیم شناسان از حداکثر امکانات بالقوه آب و هوایی هر منطقه استفاده می نمایند. استفاده از انرژی های طبیعی در ساختمان به صرفه جویی در مصرف سوخت و مهمتر از آن به افزایش کیفیت آسایش منتهی می شود. تابش شدید و مستقیم آفتاب بر سطوح خارجی بازشوها و تبادل حرارت ایجاد شده ناشی از تابش در فضای پشت شیشه با فضای داخلی موجب مصرف انرژی بیشتر برای ایجاد آسایش درون یک فضا خواهد شد. لذا طراحی سایه بان های موثر خارجی می تواند کمک شایانی در جلوگیری از بوجود آمدن چنین وضعیتی در فضای داخل کند. بر همین اساس اینی سوال مطرح می شود که با توجه به آمار و اطلاعات آب و هوایی، عمل مناسب سایه بان افقی در پنجره های بناهای شهر یزد چقدر می تواند باشد در این راستا بر اساس آمار ایستگاه سینوپتیک شهریزد و بوسیله نمودار سایکرومتریک و تقویم نیاز اقلیمی محدوده های آسایش اقلیمی در شهر یزد تعیین شده و سپس از دیاگرام خورشیدی، اطلاعات زاویه تابش و جهت تابش آفتاب استخراج و با استفاده از روش های محاسباتی عمق مناسب برای سایه بان مشخص می گردد. نتیجه این پژوهش نشان می دهد عمق مناسب برای سایه بان افقی پنجره ای به ارتفاع یک متر واقع در دیوار جنوبی 30 سانتی متر می باشد.

Keywords:

آسایش اقلیمی , معماری , سایه بان , شهر یزد