ارایه یک مدل استنتاج فازی جهت مدیریت عدم قطعیت در شناسایی بیماری پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن خودایمنی است. این بیماری زمانی رخ میدهد که سیستم ایمنی بدن سیگنالهای اشتباهی میفرستد. این سیگنالها باعث افزایش بیش از حد سلولهای پوستی از میزان ریختن آنها میشود. تشخیص افتراقی پسوریازیس نیاز به صرف هزینه و زمان زیادی دارد و تشخیص نادرست و یا با تاخیر آن پیامدهای مخاطره آمیزی برای بیمار به همراه خواهد داشت. این امر نیاز به یک سیستم فازی جهت مدیریت عدم قطعیت در علایم اولیه جهت تشخیص زودهنگام بیماری پسوریازیس، به منظور افزایش احتمال درمان آن را نشان میدهد. در این مقاله یک سیستم هوشمند فازی بر اساس پارامترهای غیرقطعی بیانگر عوامل موثر در ابتلا به بیماری جهت تشخیص پسوریازیس ارایه شده است . سیستم طراحی شده با استفاده از دادههای واقعی بیماران مورد ارزیابی قرار گرفته است. بررسیهای انجام شده نشان میدهد که روش ارایه شده در این پژوهش دارای میزان میانگین مربع خطای 0/189 میباشد، که قابل رقابت با روشهای موجود است. استفاده از این سیستم هوشمند جهت تشخیص زودهنگام بیماری و ارایه درمانهای لازم امیدبخش است

Keywords:

پسوریازیس , مدیریت عدم قطعیت , سیستم فازی