استخراج اولویت های قراردادهای دریافت تسهیلات از منظر متقاضیان

هدف از این پژوهش بررسی اولویت قراردادهای دریافت تسهیلات از نگاه برخی از متقاضیان تسهیلات می باشد. در حالت کلی می توان از چهار گروه اعطای تسهیلات برای تامین کامل نیازهای متقاضیان تسهیلات به صورت قرض الحسنه ، قراردادهای مبادله ای ، قراردادهای مشارکتی و سرمایه گذاری مستقیم استفاده نمود .در این پژوهش برای سادگی چهار عقد پرکاربرد جعاله، فروش اقساطی، اجاره به شرط تملیک، مشارکت در دسته بندی قراردادهای مشارکتی و مبادله ای مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری این تحقیق متقاضیان دریافت تسهیلات شعب یکی از بانک های کشور در منطقه 2 شهر تهران بوده است که خواهان دریافت تسهیلات در بخش صنعت در مقطع زمانی پژوهش انجام شده بوده است. با توجه به ماهیت تحقیق جهت اولویت بندی قراردادهای دریافت تسهیلات از مدل های تصمیم گیری چند معیاره استفاده شده است. معیارهای مورد نظر از طریق مرور تحقیقات انجام شده و نظر خبرگان بر اساس روش دلفی بدست آمده اند. سپس اهمیت نسبی معیارها از نظر متقاضیان تسهیلات تعیین گردیده است. برای محاسبه وزن معیارها از روش سلسله مراتبی (AHP) استفاده شده است. نتایج حاصل از این مدل نشان می دهد که معیارهایی نظیر مبلغ تسهیلات، دوره تسهیلات، نرخ بازگشت سرمایه، نوع وثیقه، مبلغ وثیقه، تعداد ضامن، تامین مالی توسط مشتری، سرعت در اعطای تسهیلات، سهم بانک در ریسک، ریسک بازار بیشترین وزن را در بین معیارها به خود اختصاص داده است. در پایان جهت اولویت بندی عقود مورد نظر از روش تاپسیس (Topsis) استفاده شده است. بر اساس داده های این تحقیق متقاضیان تسهیلات به ترتیب عقد اجاره به شرط تملیک ، جعاله ، فروش اقساطی و مشارکت را ترجیح می دهند

Keywords:

روش سلسله مراتبی , روش تاپسیس , عقود اسلامی , مدل های تصمیم گیری چند معیاره