بازتاب مسایل زنان در اشعار انتقادی و طنز آمیز سیمین بهبهانی

طنز نویسی سیاسی اجتماعی نوعی تنبیه اجتماعی است با ماهیتی جدی و قالبی شوخ طبعانه که با بیانی تلخ، جامعه را به صورت گسترده در لفافه ای از خنده و استهزا به قصد اصلاح امور نشان می دهد. سیمین بهبهانی با بیش از نیم قرن تجربه ی شاعرانه، مانند یک جامع هشناس و سیاستمدار، به نقد معضلات اجتماعی و بحران های سیاسی در دهه های متفاوت می پردازد. وی همچون دیگر شاعران، زبان طنزآمیز را برای اصلاح امور جامعه به کار گرفته است و بابی زنانه در عرصه ی طنز و طنز پردازی ادب فارسی گشوده است. انتقاد تند با بیانی طنز آمیز از مسایل کلی و عمیق اجتماع مانند فقر و محرومیت زنان، ارزش های دروغین و ریاکارانه، سانسور، عدم آزادی اندیشه و بیان و اصلاحات تصنعی، تضییع حقوق اجتماعی و استفاده ی ابزاری از شخصیت زنان، وجود فاصله ی طبقاتی تعمدانه در میان جامعه ی آنان که منجر به فقر و آوارگی بخش اعظمی از این گروه در جامعه شده است و ظلم و اجحافی که در تصمیم گیری های فردی و آینده اجتماعی شان شده در شعر وی بازتاب بسیار گسترده ای داشته است. در این پژوهش به تحلیل و بررسی این گونه از اشعار سیمین بهبهانی پرداخته ایم.

Keywords:

اشعار انتقادی , طنز , مسایل زنان , سیمین بهبهانی