بازنگری اشعار آیینی محمد علی مجاهدی از منظر انطباق با مبانی سبک هندی ( مطالعه موردی: دفتر شکوه تماشایی )

تحلیل بلاغی آثار هر عصر در ارتباط با تحولات زیبایی شناسی شعر آن دوره، ضروری و نمایانگر توانمندی های شاعران آن دوره، تشخصات زبانی و تمایزات سبک شناسانه آثار آنان با دوره های قبل و بعد از خود است. این مقاله نشان می دهد که فراهنجارهای سبک هندی تاثیر زیادی در آفرینش و زیبایی شناسی اشعار آیینی محمدعلی مجاهدی داشته است. محمد علی مجاهدی از شعرای آیینی سرای معاصر است که در اشعار او، احساسات لطیف، روح غنایی، مضامین بلند و متعالی، خیال انگیزی و دیگر امتیازات سبک هندی مانند استعاره های اسمی و فعلی، تشخیص، بیان های پارادوکسیکال، به وضوح دیده می شود. تخیل قدرتمند مجاهدی در آفرینش صور خیال همراه با تداعی یک سلسله از معانی پر رمز و راز فضایی را خلق کرده است که در آن روح شعر عصر صفوی با زبان شعر معاصر آمیخته شده است. روش تحقیق در این پژوهش به صورت اسنادی و با استفاده از امکانات کتابخانه ای و شیوه استقرایی تحلیلی، توام با طبقه بندی داده ها است. نتایج حاصل شده تصویر روشنی از مولفه های سبک هندی در محمدعلی مجاهدی را نشان می دهد.

Keywords:

محمد علی مجاهدی , سبک هندی , شعر آیینی