بررسی تاثیر نگرش مذهبی و هوش معنوی بر پیشگیری از آسیب های اجتماعی (مورد مطالعه دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان شهرکرد)

هدف پژوهش تعیین تاثیر نگرش مذهبی و هوش معنوی بر پیشگیری از آسیب های اجتماعی (مورد مطالعه دانشآموزان دوره متوسطه شهرستان شهرکرد) بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه آماری پژوهش دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهرستان شهرکرد بودند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 347 نفر به عنوان نمونه تعیین و با روش تصادفیطبقه ای انتخاب گردیدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش سه پرسشنامه نگرش مذهبی سراج زاده (1377)، هوش معنویکینگ (2008) و پرسشنامه محقق ساخته پیشگیری از آسیب های اجتماعی بود. پس از تایید روایی برای تعیین ضریب پایایی،پرسشنامه های مذکور بر روی 30 نفر از افراد جامعه اجرا و با استفاده از نرم افزار SPSS و فرمول آلفای کرانباخ ضریب پایایی برایپرسشنامه نگرش مذهبی 0.801، پرسشنامه هوش معنوی 0.925 و پرسشنامه پیشگیری از آسیب های اجتماعی 0.911 بر آوردشده است.جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار استنباطی (آزمون t تک نمونه ای، ضریب همبستگی، رگرسیون، آزمون t مستقل،آزمون تحلیل واریانس و آزمون توکی) استفاده شد.یافته های پژوهش نشان داده است که بین نگرش مذهبی با پیشگیری ازآسیب های اجتماعی و هوش معنوی با پیشگیری از آسیب های اجتماعی رابطه معنادار است. نتایج رگرسیون نشان داده که18.5 درصد از واریانس پیشگیری از آسیب های اجتماعی به کمک نگرش مذهبی و هوش معنوی تبیین می شود. همچنینمیانگین پیشگیری از آسیب های اجتماعی در دانش آموزان در حد زیاد (4 از 5)، هوش معنوی بیش از حد متوسط (2.57 از 4) ونگرش مذهبی بیش از حد زیاد (3.19 از 4) بوده است. بین ابعاد نگرش مذهبی و پیشگیری از آسیب های اجتماعی رابطه معناداربوده و 11.8 درصد پیشگیری از آسیب های اجتماعی به کمک بعد اعتقادی و بعد مناسکی نگرش مذهبی تبیین می شود. بینابعاد هوش معنوی و پیشگیری از آسیب های اجتماعی نیز رابطه معنادار است و تفکر وجودی انتقادی 11.6 درصد از واریانسپیشگیری از آسیب های اجتماعی را تبیین می کند. همچنین بین نگرش مذهبی و پیشگیری از آسیب های اجتماعی بر حسبپایه تحصیلی پاسخگویان تفاوت معنادار است.

Keywords:

نگرش مذهبی , هوش معنوی , پیشگیری از آسیب های اجتماعی , دانش آموزان دوره متوسطه , شهرستان شهرکرد