اوج و فرود زبان فارسی در هند
Publish place: همایش بین المللی شرق شناسی، تاریخ و ادبیات پارسی
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 538
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
OSPL01_032
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397
Abstract:
نقش متقابل ایرانیان و هندیان در سیر فرهنگ و تمدن نه تنها شایان توجه است بلکه ایفای این نقش تغییرات مهمی را در فرهنگ جهانی به ویژه در این ناحیه از کره زمین ایجاد کرده است. ایران و هند تا آنجا که به گذشته های تاریخی آنها برمی گردد، دست کم حدود سه هزار سال روابط مبتنی بر حسن همجواری و دوستی داشته اند. جهات متعدد این پیوند دیرینه با ورود اسلام از طریق ایرانیان و به وسیله زبان فارسی دو چندان شده به طوری که این ارتباط در زمینه های مختلف سیاسی، فرهنگی و عقیدتی گسترش و وسعت یافته و در نتیجه، میراث مشترک فرهنگی دوران اسلامی هند تحت تاثیر فرهنگ و تمدن ایرانی جلوه گر گردید. یکی از عناصر مهم این میراث گرانبها، زبان فارسی است که در هزار سال گذشته در بین مردمان این منطقه چون آب روانی جاری بود و هزاران شاعر، عارف و نویسنده از آن جرعه ها برگرفته و کتابها و آثار فوق العاده مهمی پدید آوردند که بسیاری از آنها حقیقتا جاودانه شده اند. این مقاله قصد دارد به شکوه و نشیب زبان و ادب فارسی در هند در ادوار مختلف به ویژه دوره گورکانیان بپردازد.
Keywords:
Authors
حکیمه خوش نظر
مدرس زبان و ادبیات فارسی، سر گروه درسی زبان و ادبیات فارسی استان آذربایجان شرقی اداره کل آموزش و پرورش
قابع حیدرآباد
مدرس زبان و ادبیات فارسی، سر گروه درسی زبان و ادبیات فارسی استان آذربایجان شرقی اداره کل آموزش و پرورش