بررسی مقابله ای نظام واکه ای زبان فارسی با نظام واکه ای زبان دانمارکی

زبان نهادی اجتماعی است و مهم ترین وظیفه آن ایجاد ارتباط بین افراد جوامع است. در میان زبان های دنیا، خانواده زبان های هندواروپایی گسترده ترین خانواده زبانی است که گروه های زبانی آن در پی مهاجرت های تاریخی در شبه قاره هند، فلات ایران، و بخش هایی از قاره اروپا شکل گرفت. در این میان زبان فارسی به عنوان یکی از شاخص های اصلی هویت ساکنین فلات ایران رشد کرد. فارسی از منظر برخی ویژگی های زبانشناختی مانند دامنه واژگانی یکی از غنی ترین زبان های هندواروپایی است. فارسی زبان رسمی کشورهای ایران و تاجیکستان و یکی از دو زبان رسمی افغانستان (در کنار زبان پشتو) است لیکن هویتی فراتر از این کشورها دارد. زبان فارسی 8 قرن زبان میانجی بخش بزرگی از غرب و جنوب آسیا بود و در هند و عثمانی نفوذ داشت. در قرن اخیر فروپاشی عثمانی که فارسی را زبان دیوانی خود می دانست، شوروی سازی آسیای مرکزی که موجبات رشد روسی را فراهم آورد و فارسی را به حاشیه راند، و همچنین میدان دادن به انگلیسی در شبه قاره هند، فارسی را با چالش های جدی روبرو نمود. امروزه یکی از دغدغه ها، معرفی و آموزش فارسی در سرزمین های دور است از اینرو توجه به تلفظ قابل فهم، بخش ضروری برای تقویت توانش ارتباطی است. هدف این پژوهش بررسی مشکلات فارسی آموزان در تولید واکه های فارسی است، پژوهشگر در چارچوب زبانشناسی مقابله ای به توصیف و مقابله نظام واکه ای فارسی با نظام واکه ای دانمارکی که به عنوان پایلوت انتخاب شده است می پردازد و شباهت ها و تفاوت های واکه های دو زبان را مشخص کرده و سطوح دشواری واکه های فارسی را برای فارسی آموزان معرفی می کند. یافته های این تحقیق نشان داده است خطاهای آوایی فارسی آموزان ناشی از انتقال واکه های زبان مبداء به زبان فارسی است. مطابق یافته های این تحقیق فارسی آموزان در تولید واکه /ɑ/ دشواری دارند که مطابق الگوی سطوح دشواری پراتور در سطح سوم یا سطح بازتعبیر جای می گیرد.

Keywords:

بررسی مقابله ای , سطوح دشواری , واکه های فارسی , واکه های دانمارکی , فارسی آموز