بررسی رفتار در علوم اجتهاعی با تاکید بر نفاهیم و کارکرد های پویش کیفی

روش تحقیق کیفی به عنوان جنبش دوم روش شناسی بیشتر با پارادایم های تفسیری در علوم اجتماعی همراهی می کند و به دنبال درک عمیق معانی، استعارات، تفاسیر و تعابیر مردم از اعمال و کنش ها و رفتارهای خودشان می باشد. ا ین نوع از تحقیق با متکثر شدن زیست جهان ها و نیاز به روایت های بومی و محلی و محدود در حوزه های مختلف علوم ا نسانی و اجتماعی و حتی برخی از علوم طبیعی و پزشکی بیش از پیش مورد توجه اندیشمندان و محققان قرار گرفت. در همین راستا، پژوهش حاضر با روش اسنادی به دنبال پاسخگویی به سوالاتی نظیر اینکه روش کیفی چگونه روشی است چه ویزگی هایی دارد وجوه تمایز این روش با روش کمی چیست و بحث اعتبار و پایایی در این روش چگونه است می پردازد. نتایج حاصل عبارت است از اینکه روش های کیفی با استفاده از منطق استقرایی به عنوان یک روش نرم می باشد که تحلیل هیا آن مبتنی بر معانی بافتمند عملکردهای انسانی است. نمونه گیری در این روش بصورت هدفمند و نظری است و اعتبار و پایایی در روش کیفی همانند روش های کمی مبتنی بر اصول و ضوابط روشنی نیست.

Keywords:

روش کیفی , روش کمی , مفاهیم بنیادی