بررسی مدیریت توان بین سناریوی تغییر دبی هیدروژن و رطوبت آند در پیل سوختی

پیل سوختی وسیله ای است که آلودگی ناشی از سوزاندن سوخت-های فسیلی را حذف نموده و تنها محصول جانبی آن آب میباشد. گاز هیدروژن به دلیل تمایل واکنش دهندگی بالا، فراوانی و عدم آلایندگی محیط زیست، به عنوان سوخت ایده آل در پیل سوختی مورد استفاده قرار میگیرد. در این نوع پیل ها هیدروژن مصرفی حاصل از الکترولیز آب نشر گازهای گلخانه ای را به صفر رسانده و بهدلیل وابسته نبودن به سوخت های فسیلی متداول نظیر بنزین و نفت، وابستگی اقتصادی کشورهای ناپایدار اقتصادی را حذف می-کند. پیل سوختی متشکل از الکترولیت ساندویچی مابین دو الکترود میباشد. الکترولیت با دارا بودن خواص خاص، با ممانعت از عبور الکترون اجازه عبور یون را به یون های مثبت هیدروژن می-دهد. اگر از هیدروژن خالص برای تغذیه پیل سوختی استفاده شود خروجی آن در کنار تولید توان آب و حرارت خواهد بود.واکنش دهنده های پیل سوختی به صورت خارجی ذخیره سازی میشوند و اکسیژن را میتوان از هوای موجود در اتمسفر تامین کرد و امکان ذخیره هیدروژن در یک مخزن فشار بالا و یا یک مخزن هیبدرید فلزی موجود میباشد.بر روی سطح الکترود کاتد، الکترون بازگشتی از مدار خارجی با یون عبوری از لایه الکترولیت و اکسید کننده ترکیب و آب تشکیل میشود. بدلیل اینکه تامین توان مورد نیاز در خودرو بسیار مهمتر از بازدهی تامین آن توان میباشد بنابراین اولین و مهمترین هدف کنترلی تامین توان مورد نیاز با قابلیت اطمینان بالا میباشد. در این مقاله به بررسی مدیریت آب وتوان بین تغییررطوبت آن دوتغییردبی هیدروژن درپیل سوختی میپردازیم

Keywords:

پیل سوختی , دبی هیدروژن , رطوبت آند , مدیریت توان