تاثیر طبیعت گرایی بر بهبود کیفیت فضای طراحی شده براساس اصول روانشناختی

در طول تاریخ انسان ها دارای رابطه ای صمیمی با طبیعت بوده اند اما گسترش زندگی شهری، مردم را تکیه بر تعاملات مسنقیم با طبیعت رها ساخت. شناخت مزایای تعامل با طبیعت برای حفظ و بهبود سطح زندگی در دنیایی که به سرعت به سمت شهرنشینی می رود از اهمیت بالایی برخوردار است. در این بین، فواید آن برای سلامت چشم، عملکرد ادراکی و جنبه های روان شناختی توجه بالایی را به خود جلب کرده است. هدف اصلی این مطالعه بررسی تاثیر روان شناختی تعامل انسان با طبیت و افزایش آگاهی ها در مورد تاثیر آن و اهمیت طراحی معماری مبتنی بر تعامل با طبیعت می باشد که با شناخت آن بتوان از فواید و تاثیراتش در زندگی استفاده نمود. روش تحقیق به صورت کیفی و از نوع توصیفی تحلیلی می باشد که برای آشنایی و درک تاثیرات تعمل با طبیعت، انواع ارتباطات انسان با طبیعت و فواید آن ها برای انسان بررسی می گردد و تا بتوان طبق آن ها طراحی فضاهای معماری را بهبود بخشید. نتایج حاکی از آن بد که طبیعت گرایی در معماری، در کیفیت زندگی انسان بسیار تاثیرگذار می باشد و با راهکارهای معماری جهت طراحیمناسب فضاها که موجب ارتقای تعاملات با کیفیت بین مردم و جهان پیرامون می شوند، می توان در روان و روحیه ی انسان و بهبود عملکرد او تاثیر مثبت گذاشت.

Keywords:

طبیعت گرایی , تاثیر روان شناختی , درک محیط , کیفیت فضا