تحلیل و بررسی نقش گردشگری در توسعه و آمایش جنوب شرق کشور

صنعت گردشگری به عنوان مهمترین صنعت جهان در دهه های اخیر، رشد سریعی در توسعه اقتصادی جهان داشته که در نتیجه افزایش نرخ رشد سالانه در تولید ناخالص ملی در سطح جهان، صادرات، تحارت جهانی و خدمات، سهم گردشگری بین المللی در فعالیت های اقتصادی جهان به طور مداوم بالا رفته است. علاوه بر جنبه اقتصادی این صنعت، گردشگری می تواند تغییرات فرهنگی و اجتماعی مهمی را در کشور میزبان ایجاد کند و از طریق توزیع درآمد، اشتغال زایی و کاهش فقر، باعث توسعه و پیشرفت اجتماعی شده، رفاه اجتماعی و سلامت عمومی را ایجاد کند. توسعه صنعت تور یسم برا ی کشورها ی در حال توسعه که با معضلاتی چون نرخ بیکاری بالا، محدودیت منابع ارزی و اقتصاد تک محصول ی مواجه هستند، از اهمیت فراوانی برخوردار است. تاکید بر اهمیت صنعت توریسم در ایران از آن جهت است که بر اساس گزارش سازمان جها نی جهانگردی، ایران رتبه دهم جاذبه های باستانی و تاریخی و رتبه پنجم جاذبه ها ی طبیعی را در جهان داراست. در سال 2008 ، در حدود دو میلیون گردشگر خارجی از ایران بازدید کرده اند. استان سیستان و بلوچستان یکی از استان های ایران و در جنوب شرق کشور واقع شده و دارای توانمندی هایی در زمینه های مختلف است که در صورت توجه به صنعت تور یسم این منطقه با توجه به این توانمندی ها، در این استان، شاهد توسعه و کاهش مشکلات فراروی منطقه جنوب شرق کشور خواهیم بود. این تحقیق بر آن است تا با بررسی و شناسایی توانمندی های گردشگری این استان، به بررسی نقش گردشگری را در توسعه و آمایش منطقه جنوب شرق کشور استان سیستان و بلوچستان بپردازد. روش تحقیق، توص یفی تحلیلی و – روش گردآوری داده ها، اسنادی و میدانی است. نتایج تحقیق حاکی از وجود توانمندی های فراوان این منطقه و تاثیر فراوان در آمایش و توسعه آن است که نیاز به انجام آمایش سرزمین جامع این استان را ضروری ساخته است.

Keywords:

گردشگری , توسعه , آمایش سرزمین , سیستان و بلوچستان