تجلی حماسه ی حسینی درسیمای جامعه ی دفاع مقدس بر اساس رمان نخل های بی سر

انسان به عنوان یک مخلوق دو بعدی (بعد جسمانی و بعد روحانی) همواره در ستیز و جدل بوده است، در بعد جسمانی آن جا که تنازع برای بقا در میان است و یا سلطه جویی و قدرت نمایی مطرح است، جدال بین انسان ها صورت می گیرد و بعد روحانی آن هنگام است که انسان در جدال بین نفس و روح خود قرار گرفته است. حماسه و پایداری امام حسین (ع) و یارانش در کربلا نماد و اسوه ی پایداری در ادبیات آیینی – دینی محسوب می شود، که در آن جدال بین انسان ها و جدال بین نفس انسان با خودش هم مشاهده می شود. یکی از جلوه های حماسی و پایداری که در آن تاسی از واقعه ی کربلا بسیار چشم گیر بوده است، هشت سال جنگ تحمیلی ایران با ارتش عراق بود که مردم با ایثار و از خود گذشتگی و با ولایت پذیری حماسه آفرینی کرده اند و دست مایه ی شاعران و نویسندگان برای خلق آثار ادبی خود بوده اند. رمان نخل های بی سر یکی از نمونه های توصیفی دفاع مقدس است که نویسنده با توصیف ایثارگری ها و شهادت طلبی رزمندگان و پشتیبانی خانواده ی آن ها به حماسه آفرینی در کربلا اشاره کرده است که در این پژوهش با روش تحلیلی- توصیفی به آن پرداخته شده است

Keywords:

حماسه , دفاع مقدس , قاسمعلی فراست , رمان نخل های بی سر