تحلیل مبانی ساختاری در طراحی نماد شهری اصفهان

نقش عملکردی طراحی در شکل گیری برخی از عناصر شهری همچون نمادهای شهری، برگرفته از اصول و مفاهیمی ساختاری است که در فرایند طراحی تا اجرا می تواند ارزش های نمادین آنرا بازگو نماید. ارزش هایی که در صورت بازخوانی آنها می تواند معیاری برای سنجش کمی وکیفی این دسته از آثار باشد. نماد شهر اصفهان نیز که با اقتباس از صورت فلکی قوس شکل گرفته با بهره مندی از نقوش نمادین در تطبیق با موقعیت زمانی و مکانی که در دوره صفویه بر روی سردر ورودی بازار قیصریه اجرا شده نقشی هویت بخش را در معرفی منظر شهری اصفهان بعهده دارد. نقشی که در نمونه های برگرفته شده از آن زمان تا کنون به واسطه ضعف در مرحله طراحی تا اجرا ایفاگر نقشی موثر در فرایند این برگرفتگی نمی باشند. بدین جهت در این مقاله با بهره مندی از روش توصیفی- تحلیلی و تطبیقی سعی در مقایسه چگونگی این انطباق پذیری شکلی و محتوایی به عنوان هدف اصلی تحقیق داشته و نتایجی را در تبیین این فرایند ذکر می نماید. نتایجی چون توجه به اصول و مبانی طراحی در سازمان دهی بصری نقش نمادین با فضای شهری، توجه به ویژگی های سبکی، تکنیکی، و اجرایی، همسویی با الگوهای سنتی، تشخیص رنگ شاخص در همسان سازی هرچه بهتر فرم و رنگ از جمله موارد قابل ذکر در شکل گیری نماد شهری است که در متن مقاله به آنها پرداخته شده است.

Keywords:

نماد شهر اصفهان , صورت فلکی قوس , مبانی ساختاری طراحی منظر شهری