بررسی اثر مزیت نسبی بر ارزش افزوده کارگاه های صنعتی استان سیستان وبلوچستان
Publish place: کنفرانس ملی پژوهشهای نوین حسابداری و مدیریت در هزاره سوم
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 337
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MANACC01_011
تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1397
Abstract:
بر اساس تیوری های مزیت نسبی یک از عوامل موثر بر رشد و توسعه بخش های اقتصادی دارا بودن مزیت نسبی در بخش های مختلف اقتصاد می باشد. بر این اساس این مطالعه به بررسی و آزمون این فرضیه که آیا مزیت نسبی در بخش صنعت استان سیستان و بلوچستان باعث رشد ارزش افزوده بخش صنعت در این استان می شود، پرداخته است. برای بررسی اثر مزیت نسبی بر ارزش افزوده کارگاه های صنعتی استان که دارای ده نفر کارکن و بیشتر هستند، از روش اقتصادسنجی پانل دیتا استفاده شده است. برای این کار میزان ارزش افزوده بخش های صنعتی استان تابعی از سه عامل نیروی کار، سرمایه و مزیت نسبی صنایع در نظر گرفته شده است. از آنجایی که برخی از زیربخش های صنعتی استان دارای ارزش افزوده، سرمایه گذاری و نیروی کار صفر داشتند ، همه بخش های صنعتی استان در 8 بخش تجمیع شدند دوره زمانی این مطالعه نیز سال های 1389-1392 می باشد. اطلاعات و آمار مورد نیاز در این مطالعه از سالنامه آماری استان تهیه شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان داده است که هر سه متغیر نیروی کار، سرمایه و مزیت نسبی صنایع اثر مثبت و معناداری بر ارزش افزوده بخشهای صنعتی استان دارا می باشد. ضریب شاخص مزیت نسبی با 0/6 واحد بیشترین اثرگذاری را بر ارزش افزوده صنایع استان داشته است.
Keywords:
Authors
محمدرضا اکبری
دانشجوی دکتری علوم اقتصادی ، کرمان
ثریا یوسف زهی
کارشناس ارشد علوم اقتصادی، زاهدان