برآورد آبدهی حوضه آبریز قلاسوره با استفاده از روابط ریاضی بین بارش و پارامترهای فیزیوگرافی حوضه

آب به عنوان مهمترین عامل در برنامه ریزی مدیریت صحیح بهره وری از اراضی مطرح می باشد. در این مورد ، کمیت آب ، مقادیر حد، رژیم جریان و مقدار آب در دوره بازگشتهای مختلف مورد مطالعه قرار می گیرند . مطالعات هیدرولوژی به طور عمده متکی به داده های موجود در منطقه طرح و یا اطراف آن بوده و در موارد مورد نیاز ، استفاده از روابط تجربی این امکان را فراهم می سازد تا براساس بعضی داده های اقلیمی ، برآوردی از میزان آب در حوزه های فاقد آمار به عمل آید. با استفاده از نتایج تحلیل آبدهی رودخانه های دارای آمار مشاهده ای و در نظر گرفتن پارامترهای هواشناسی و فیزیوگرافی حوضه ها سعی گردید یک رابطه ریاضی مناسب بین آبدهی و پارامتر های مذکور تعیین گردد. از بین مدلهای مختلفی که با روش سعی و خطا مورد بررسی قرار گرفت، مدل ریاضی( Q=α(Aβ1 )* (Pβ2 )* ( Hβ3 برای برآورد حجم جریانهای سطحی خروجی از زیر حوضه های واقع در منطقه مطالعاتی انتخاب و ضرایب آن با استفاده از داده های ۶ ایستگاه هیدرومتری که شامل ایستگاه پل زال بر روی رودخانه زال، ایستگاه پای پل بر روی رودخانه کرخه، ایستگاه جلوگیر بر روی رودخانه کرخه، ایستگاه تنگ پنج برروی رودخانه بختیاری ، ایستگاه تله زنگ بر روی رودخانه دز و ایستگاه دزفول بر روی رودخانه دز کالیبره گردیده است. بدین صورت که با استفاده از مدل ریاضی رواناب سالانه ،یک تخمین اولیه از حجم جریان سطحی در خروجی زیر حوضه ها بعمل آمد، سپس با استفاده از بر آورد اولیه حجم جریان سطحی اقدام به محاسبه مدول آبدهی و ضریب جریان متناظر با برآورد اولیه گردید. سپس مطابق الگوی توزیع زمانی آبدهی ماهانه ایستگاه پای پل آبدهی ماهانه وفصلی زیر حوضه های حوضه قلاسوره محا سبه گردید. نتایج نشان داد که بر آورد مناسبی از دبی در زیر حوضه ها ی منطقه مطالعاتی که فاقد آمار بود بدست آمد.