تحلیلی بر پایداری شاخص های اجتماعی مسکن در محلات فرودست (مورد پژوهی: شهر زنجان)

مسکن یکی از نیازهای اصلی برای بقاء و توسعه جوامع بشری بوده و مسکن مطمین، بادوام و پایدار برای هر انسانی ضروری است. با این حال دسترسی به مسکن پایداری در اغلب کشورهای در حال توسعه به واسطه مشکلات فراوان مالی، مدیریتی و ظرفیتی به دلیل رشد شتابان شهرنشینی با مسایل بسیاری همراه است؛ به گونه ای که توسعه سکونتگاه های فرودست شهری، شکل گیری محدوده های نابسمان، کیفیت پایین و مقاومت کم بناها در برابر مخاطرات طبیعی انسانی بایستگی تحقیق و تفحص در این خصوص را پیش از پیش مطرح ساخته است. براین اساس، پژوهش حاضر به تحلیل فضایی پایداری شاخص های اجتماعی مسکن با رویکرد مسکن پایدار در محلات فرودستی شهر زنجان می پردازد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و با به کارگیری مدل Todim به تحلیل پایداری شاخص های اجتماعی مسکن می پردازد. اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات کتابخانه ای و استفاده از اسناد و مدارک می باشد. یافته ها نشان می دهد که در بین محلات فرودست شهر زنجان محله فاطمیه با امتیاز 0 از پایداری خیلی کم و محله اسلام آباد با امتیاز 1 از پایداری خیلی زیاد در میان محلات فرودست برخوردارند. بنابراین نتایج نمودار توزیع پایداری درصد نشان می دهد این محلات 63% از شاخص های اجتماعی مسکن پایداری خیلی کم و 21% از پایداری خیلی زیاد برخوردار است.

Keywords:

پایداری , مسکن , اجتماعی , مدد تودی , محلات فرودست