اثربخشی آموزش تاب آوری بر سازگاری و بهزیستی هیجانی در زوجین متقاضی طلاق

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تاب آوری بر سازگاری و بهزیستی هیجانی در زوجین متقاضی طلاق بود. این پژوهش از نوعآزمایشی بود که به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجین متقاضی طلاقمراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر رشت در سه ماهه اول سال 1396 بود. نمونه پژوهش شامل 40 نفر از زوجین متقاضی طلاق بود کهبه روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برنامه آموزشی تاب آوری بنزیس و مکیژیک برای گروه آزمایش اعمال شد و گروه کنترلمداخله ای دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های سازگاری سینها و سینگ، بیان چهره ای اکمن و فرایسن، پردازشهیجانی باکر و همکاران، آلکسی تایمی تورنتو بگبی، پارکر و تایلر استفاده شد. داده های پژوهش با تحلیل کواریانس یک و چندمتغیریتجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش تاب آوری، سازگاری زوجین متقاضی طلاق را افزایش می دهد. آموزش تاب آوری،بازشناسی هیجانی، پردازش هیجانی و آلکسی تایمی زوجین متقاضی طلاق را بهبود می دهد. این یافته ها حاکی است که از آموزشتاب آوری می توان برای بهبود سازگاری، بازشناسی هیجانی، پردازش هیجانی و آلکسی تایمی زوجین متقاضی طلاق استفاده نمود.

Keywords:

مهارت های مقابله ای , هوش هیجانی , خودکارآمدی , زوجین متقاضی طلاق