کاربردشناسی شناختی سیمای امام علی(ع)در شعر احمد عزیزی

منزلت خاندان عصمت و طهارت(ع) شاعران آیینی ادب فارسی را بر آن داشته تا مدح و منقبت معصومین(ع)را با آمیختن عاطفه و تخیل زینت بخش شعرشان کنند، و در این راستا عشق درونی خویش را در اشعار آیینی و منقبتی با زبانی شاعرانه عرضه کنند ، چنان که احمد عزیزی شاعر معاصر ادب فارسی سیمای امام علی(ع) را در گستره شعر آیینی و مذهبی خویش با زبانی عاطفی و آگاهی بخش به تصویر کشیده است. در این راستا، پژوهش پیش روی با هدف تبیین سیمای امام علی(ع) در شعر احمد عزیزی با رویکردی توصیفی تحلیلی براساس نظریه کاربردشناسی شناختی انجام داده و نشان داده است که امام علی(ع) اسطوره دانش و دانایی، ایثار و از خود گذشتگی، عشق و عاطفه و نیز شکیبایی و پایداری است. احمد عزیزی روحیات عاطفی، آگاهی و تعهد دینی و مذهبی خود را بر اساس مولفه های نظریه کاربرد شناسی شناختی شخصیت چنان منظور گوینده (کنش گفتاری/ منظوری) در قالبی خاص، انتقال پیام (کنش تاثیری) و نیز اصل ربط در شعرش نشان داده و تابش پرفروغ سیمای امام علی(ع) را تبیین کردهاست.

Keywords:

شعر آیینی , احمد عزیزی , سیمای امام علی(ع) , کاربردشناسی شناختی