نقش تعدیل گری جنسیت در رابطه بین تعلق خاطر کاری و انحرافات رفتاری کارکنان در برخورد با ارباب رجوع

هدف از این پژوهش، بررسی نقش تعدیل گری جنسیت کارکنان در رابطه بین تعلق خاطر کاری و انحرافات رفتاری آنان در ارتباط با ارباب رجوع می باشد. بدین منظور با توجه به ادبیات موجود، ابعاد و مولفه های مرتبط با تعلق خاطر کاری و همچنین انحرافات رفتاری کارکنان در ارتباط با ارباب رجوع شناسایی گردید و بر مبنای این متغیرها، یک پرسشنامه مبتنی بر 15 سوال طراحی گردید و روایی آن از طریق خبرگان مورد تایید قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش، تمامی کارکنان ستادهای مرکزی مناطق سیزده گانه شهرداری مشهد می باشند، که حجم نمونه طبق فرمول کوکران برابر 315 نفر تعیین شد. روایی سازه های پرسش نامه نیز با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی تاییدی و با استفاده از نرم افزار AMOS مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین انسجام درونی ابزارهای مورداستفاده نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شد. نتیجه ی تجزیه و تحلیل این تحقیق نشان دهنده ی رابطه ی منفی تعلق خاطر کاری با انحرافات رفتاری در ارتباط با ارباب رجوع می باشد. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که جنسیت کارکنان، رابطه بین تعلق خاطر کاری و انحرافات رفتاری در ارتباط با ارباب رجوع را تعدیل می کند. به عبارت دیگر کارکنان مردی که به کار خود تعلق خاطر دارند، نسبت به کارکنان زنی که به کار خود تعلق خاطر دارند، انحرافات رفتاری در ارتباط با ارباب رجوع کمتری را از خود نشان می دهند.

Keywords:

تعلق خاطر کاری , انحرافات رفتاری کارکنان در برخورد با ارباب رجوع , جنسیت , رفتارهای انحرافی در محیط کار , رفتارهای انحرافی در ارتباط با مشتری