کارکرد اجتماعی اسطوره در شعر عبدالرحمن شکوهی

زبان نمادین و اسطوره ای در شعر معاصر جایگاه قابل توجهی یافته است. نمادگرایی، برجسته ترین مصداق تاثر از فضای استبدادی است. عبدالرحمن شکری برای انتقاد از آسیب های جامعه مصر از اسوره در راستای رمانتیسم اجتماعی سود می جوید و به اسطوره کارکرد متفاوت می دهد. از این رو در پژوهش حاضر سعی شده است تا از زاویه ای کارکرد اجتماعی اسطوره به آن نگاه شود. ما در این پژوهش اسطوره های نارسیس، مادر اسپارتی ،ایکاروس، و اسطوره آفرودیت را از بعد اجتماعی بررسی کردیم. مقاله حاضر با روش توصیفی - تحلیلی در پی تبیین کارکرد اجتماعی اسطوره می باشد. در اسطوره نارسیس به نفی خودپرستی و هفت شیست یک اشاره کردیم و برای هر چه بیشتر شدن جمع گرایی به نفی خودپرستی پرداختیم . اسطوره آفرودیت اتحادی اشاره می کند که به هیچ وجه نابود نمی شود.این هفته با جوان ترین پولت را، حکومتی می داند که بر پایه عشق و دوستی استوار باشد. اسطوره ،ایکاروس، که حاکم ظالمی اشاره می کند که افراد تحت فرمانش از او فراری هستند. ایکاروس به مسیله مفهوم، زمینه هایی که موجب سلب می شود و همچنین به نفی و غرور در هنگام توانایی اشاره می کند . اسوره مادر اسپارتی نیز به دفاع در برابر تهاجم بیگانه پافشاری می کند. این اسطوره بی ارزشی تاکید می کند که باید همه جانبه و تمام عیار باشد. مادر اسپارتی چرا که در مقابل دشمن متجاوز را بدترین ننگ می دانم. علاوه بر این که فرزندش را در بسیاری از وطنش قربانی می کند حتی جسدش را نیز به سمت دشمن پرتاب می کند. مقاله حاضر بیان می دارد کشتی از اسطوره های مذکور کارکرد اجتماعی به دست می دهد. از سطح معنای ظاهری آن ها فراتر می رود.

Keywords:

کارکرد اسطوره , رمانتیسم اجتماعی , انتقاد اجتماعی , عبدالرحمن شکری