بررسی نظریه مطابقی صدق در فلسفه صدرایی از منظر معرفت شناسی

در معرفت شناسی بعد از بحث امکان شناخت،مسیله اصلی مطابقت است. آنچه در مقاله حاضر به آن پرداخته شده است مسایل ذیل است: پیشینه ونظریه های مختلف صدق، بررسی این نظریه در فلسفه صدرایی واینکه دیدگاه این مکتب در باب نظریه مطابقی صدق چیست واگر آن را انکار می کند، دیدگاه خودش چیست در این راستا ابتدا به ابطال دیدگاه های رایج درباره نظریه مطابقت و تصور پرداخته، سپس ماهیت علم ونظریه صدق مختار بیان شده است و در پایان نتیجه مورد نظر مطرح شده است. فلسفه صدرایی، علم را تصور قلمداد نمی کنند. علت این امر، اعتقاد به علم حضوری است. ما می توانیم علم داشته باشیم، اما این علم بی صورت باشد. علم ما به خود، به علت و به معالیلمان و نیز به همه چیز های دیگر که قاعدتا جزیی از این سه دسته اند حضوری است. چون همه ی امور و چیزها یا معلول نفس ما هستند و یا علت نفس ما. به این ترتیب مسیله ی چیستی صدق در نظام معرفتی فلسفه صدرایی به کلی منحل می شود؛ چرا که در فلسفه صدرایی، صدق و کذب علم را حضورا می فهمیم. بی آنکه نیاز باشد برای درک آن به چیز دیگری مراجعه کنیم. در نتیجه، مسیله صدق و کذب دیگر مسیله ای فلسفی نخواهد بود.

Keywords:

صدق , فلسفه صدرایی , مطابقت , تصور , علم , علم حضوری