بررسی رابطه بین مدیریت زمان با خشنودی شغلی در پرسنل دستگاه حفاری 68 فتح شرکت ملی حفاری ایران

هدف این پژوهش بررسی رابطه مدیریت زمان با خشنودی شغلی در پرسنل دستگاه حفاری 68 فتح شرکت ملی حفاری ایران بود. روش این پژوهش توصیفی – همبستگی و جامعه آماری آن تمامی پرسنل دستگاه 68 فتح بود. داده های پژوهش از 92 نفر که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، جمع آوری گردید. برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه های مدیریت زمان کرمی مقدم 1377 با پایایی α=0/82 و خشنودی شغلی کلی بریفیلد و راث 1951 با پایایی α=0/80 استفاده شده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین مدیریت زمان و خشنودی شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که از بین مدیریت زمان و خشنودی شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که از بین مولفه های مدیریت زمان تنها مولفه های)هدف گذاری، اولویت بندی اهداف و فعالیت ها، برنامه ریزی عملیات و مدیریت ارتباطات( می تواند متغیر خشنودی شغلی را پیش بینی نماید. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که بین متغیر مدیریت زمان با توجه به سطح تحصیلات تفاوت وجود دارد اما بین متغیر خشنودی شغلی با توجه به سطح تحصیلات تفاوت وجود ندارد، همچنین بین متغیرهای پژوهش با توجه به سنوات خدمت تفاوت معناداری وجود دارد و بین متغیرهای پژوهش با توجه به تعامل سطح تحصیلات و سنوات خدمت تفاوتی وجود ندارد.

Keywords:

مدیریت زمان , خشنودی شغلی , پرسنل , دستگاه 68 فتح