تاثیر خنک کنندگی فوق جاذب ها بر روی سطح منسوج

گرما از عوامل محیطی است که میتواند باعث بروز مشکلاتی برای فرد شود از جمله این مشکلات خستگی گرمایی، شوک گرمایی، کاهش تمرکز و خستگی میباشد. یکی از راه ها برای رهایی از گرما و همچنین مشکلات ناشی از آن استفاده از پوششهای خنک کننده است. پوششهای خنک کننده شخصی برای کنترل دمای بدن هنگامی که شخص در محیط گرم قرار دارد و یا فعالیت جسمانی بالایی دارد استفاده میشود. چون این نوع پوششها میتواند با کاهش دمای بدن همراه باشد، شخص هنگام استفاده از آن احساس راحتی بیشتری میکند. روشهای مختلفی برای خنک نگهداشتن بدن وجود دارد از جمله این روشها استفاده از تبخیر سطحی آب روی سطح منسوج میباشد. در این مطالعه سعی شده است که با استفاده از پلیمرهای فوق جاذب (SAP)، به وسیله حبس کردن این مواد در پوششهای با جذب آب کم و همچنین پوششهای بدون جذب آب، میزان نگهداری آب و همچنین مدت نگهداری آب در پوششها بررسی شود. از طرفی با تغییر در ابعاد پلیمرهای فوق جاذب، اثر تغییر اندازه پلیمرهای فوق جاذب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با استفاده از مقدار ناچیزی از پلیمرهای فوق جاذب تغییر چشمگیری در جذب آب پوششها صورت میگیرد به طوری که در برخی از پوششها با افزودن مقدار اندکی از پلیمرهای فوق جاذب تا %659/81 وزن پارچه آب جذب شده است و در برخی دیگر با افزودن این مواد در پوششهای فاقد جذب آب، مقدار %0/66 تا %5 از وزن پوشش، جذب آب داشته است. همچنین مدت نگهداری آب که تاثیر مستقیم بر خنک نگهداشتن بدن میگذارد تغییر قابل ملاحظهای داشته است. به طور کلی نتایج بیانگر این است که این روش نیز روش مناسبی برای خنک نگهداشتن بدن میباشد.

Keywords:

پلیمرهای فوق جاذب , پوشش های خنک کننده , جذب آب