بررسی جایگاه آموزش در سبد مصرفی خانوارها

افزایش آموزش، شاید پیش از آنکه موضوعی اجتماعی باشد، بحثی اقتصادی است و افزایش افراد تحصیل کرده می تواند شاخصی برای پیشرفت محسوب شده و فرصتی برای سرعت بخشیدن به روند توسعه و نیز رویارویی با چالش ها و پیامدهای تغییر و تحول ناشی از رشد و توسعه فراهم آورد. بررسی تاثیرات آموزش در سطوح مختلف فردی، خانوادگی و اجتماعی فرد نشان از بهبود موقعیت افراد نشان از بهبود موقیعت افراد در زندگی فردی و اجتماعی دارد. این امر آنها را در مراحل بعدی در ایفای نقش های متعدد و متنوع اجتماعی، چه در جایگاه والدین در امر تربیت فرزند، چه در جایگاه نیروی انسانی ماهر و متخصص در عرصه کار و مدیریتی و به طور کلی به عنوان یک شهروند مسیول و آگاه و زیرمجموعه ای از سرمایه های انسانی، تواناتر می کند. پس از مسکن و خوراک، هزینه حمل و نقل، پوشاک، لوازم منزل بهداشت و درمان، خدمات شخصی و وسایل آموزشی قرار دارند. گروه تفریحات و سرگرمی ها، آخرین رتبه هزینه سبد خانوار ایرانی را به خود اختصاص داده است. در این مقاله سعی کرده ایم با تحلیل و توصیف آمار خام طرح هزینه و درآمد خانوار که از مرکز آمار ایران بدست آمده است، شاخص های مانند سهم آموزش از مخارج غیرخوراکی خانوار و کشش درآمدی کالای آموزش را محاسبه کنیم. مهمتین یافته های این تحقیق نشان می دهد که متاسفانه سهم آموزش در کل بودجه خانوار ناچیز بود و این شاخص در میان خانوار روستایی کمتر از خانوار شهری می باشد و می توان با محاسبه کشش درآمدی کالای آموزشی نشان داد که کشش درآمدی این کالا مثبت بوده و یک کالای ضروری محسوب می شود و در برخی از سال ها کشش درآمدی در خانوار شهری بزرگ تری از یک بوده و آموزش یک کالای لوکس محسوب شده و در سال های اخیر کشش درامدی آموزش در خانوارهای روستایی بیشتر از کشش در خانوارهای شهری می باشد که حاکی از آن است که خانوارهای روستایی به اهمیت تحصیل پی برده و سعی در استفاده بیشتر از امکانات آموزشی هستند.

Keywords:

آموزش , کشش درآمدی , کالای ضروری , کالای لوکس