بررسی رابطه بین سبک های مدیریت تعارض با اثربخشی در بین کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان زابل و مناطق

هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطه بین سبک های مدیریت تعارض با اثربخشی در بین کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان زابل بوده است. جامعه آماری تحقیق را کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان زابل به تعداد 880 نفر تشکیل داده است که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 267 نفر به عنوان حجم نمونه و به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی متناسب با حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در تحقیق حاضر، پرسشنامه های محقق ساخته که دارای 89 گویه و طیف پنچ گزینه ای لیکرت اقتباس شده از پرسشنامه های استاندارد پارسونز و رابینز، به ترتیب برای متغیرهای اثربخشی سازمانی و مدیریت تعارض بودند. روایی پرسشنامه ضریب آلفای کرونباخ 0/737 محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد که نتایج به دست آمده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، نشان داد بین متغیرهای سبک مدیریت تعارض و اثربخشی سازمانی و مولفه ارتقاء مهارت ها و سلامت اداری رابطه معنی دار وجود دارد. بین مدیریت تعارض و مولفه های مشارکت و نوآوری رابطه معنی دار گزارش شد. نتایج رگرسیون چند متغیره نیز نشان داد از بین مولفه های مدیریت تعارض سبک سازش و همکاری متغیر اثربخشی سازمانی را تبیین و پیش بینی می کنند.

Keywords:

مدیریت تعارض , اثربخشی سازمانی , اداره آموزش و پرورش شهرستان زابل