بررسی رابطه تحریف های شناختی و آسیب پذیری روانی با نقش واسطه ای ناگویی هیجانی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی یاسوج

پژوهش حاضر با هدف کلی رابطه تحریف های شناختی و آسیب پذیری روانی با نقش واسطه ای ناگویی هیجانی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی یاسوج بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و تحلیل مسیر بود. جامعه آماری جامعه پژوهش حاضر کلیه ی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج بودند که بالغ بر 6214 نفر می باشند و از این تعداد 200 نفر یه روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه ناگویی هیجانی ( بگبی، پارکر و تیلور، 1994 ) و پرسشنامه تحریف های شناختی همامسی و بایاکوزترک ( 2004 ) و پرسشنامه آسیب شناسی روانی ( SCL-22-R ) بود. داده ها با بهره گیری از روش های همبستگی پیرسون، و تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار Amos مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که بین تحریف های شناختی و ناگویی هیجانی رابطه معنی داری وجود دارد، بین ناگویی هیجانی و آسیب پذیری روانی رابطه معنی داری وجود دارد. بین تحریف های شناختی و آسیب پذیری روانی رابطه معنی داری وجود دارد. تحریف های شناختی و ناگویی هیجانی میزان آسیب پذیری روانی را پیش بینی می کنند.

Keywords:

تحریف های شناختی , ناگویی هیجانی , آسیب پذیری روانی