پیش بینی اضطراب براساس منابع درونی و بیرونی کنترل و هوش هیجانی در بیماران مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب براساس منبع کنترل درونی و بیرونی و هوش هیجانی در بیماران مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران بوده است. روش پژوهش، از نظر هدف کاربردی و از نوع روش توصیفی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر، تمامی مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره شهر تهران می باشد که تعداد آنها 300 نفر بود. نمونه حاضر شامل 100 نفر از بیماران مراجعه کننده به مراکز می باشد که به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند. ابزار اندازه گیری شامل سه پرسشنامه اضطراب بک (2001)، پرسشنامه منبع کنترل راتر (1989) و پرسشنامه هوش هیجانی یا آن (2001) می باشد. بطور کلی نتایج نشان دادند که هر سه فرضیه پژوهش که در مورد پیش بینی اضطراب براساس منبع کنترل و هوش هیجانی بودند، در سطح آماری p<0.05 مورد تایید قرار گرفتند و متغیرهای منبع کنترل و هوش هیجانی از همبستگی معتبری برای تبیین اضطراب مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره برخوردارند.

Keywords:

اضطراب , منابع کنترل درونی , منابع کنترل بیرونی , هوش هیجانی