ارزیابی میزان انطباق پذیری شهرهای ایران، شاخص های معماری ایرانی-اسلامی

شهر مجموعه ای کالبدی-فرهنگی است که براساس نیازها، فعالیت ها و رفتارهای ساکنین آن شکل گرفته است. فضاهای شهری به عنوان بسترپلسخگوی این نیازها وظرفی جهت تعاملات اجتماعی شناخته می شوند. در شهرهای ایرانی-اسلامی فرم ظاهری هر شهرناشی از محتوا ومعنایی در باطن است که ریشه در جهان بینی و فرهنگ ورسوم وطبیعت بومی آن منطقه دارد. انتخاب الگوی معماری وبرنامه ریزی براساس جغرافیای طبیعی وانسانی هرمنطقه صورت می گیرد. آنچه درشهرهای ایران به عنوان شاخص های حایز اهمیت مطرح می گردد، دو معیار مهم ایرانی واسلامی بودن است. مشکلات ناشی از آن است که دربرنامه ریزی ها به این دومعیارتوجه چندانی نمی شود. براین اساس هدف ارزیابی انطباق پذیری شاخص ای معماری ایرانی اسلامی می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که در سالهای اخیر میزان انطباق کاهش یافته واین مساله پیامدهای خاص خود رابه دنبال داشته است. درنهایت جهت حل این معضلات راهکارهایی مبنی بر برنامه ریزی معماری وشهرسازی ایرانی-اسلامی ارایه شده است. روش تحقیق به صورت کتابخانه ای وبیان توصیفی تحلیلی مطالب می باشد.

Keywords:

معماری , شهرسازی , برنامه ریزی کالبدی , الگوی ایرانی , اسلامی