الگویابی توسعه ورزش های بومی و محلی در کشور

هدف از این پژوهش، طراحی الگوی توسعه ورزشهای بومی و محلی (وربوم) با تاکید بر 3 جنبه احیا، ترویج و ارتقا در کشور میباشد. روش پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بوده و به صورت پیمایشی انجام شده است. نمونه آماری پژوهش را 2983 نفر از دست اندرکاران هیاتهای ورزش همگانی و ورزش روستایی کشور، اعضای هیات علمی رشته تربیت بدنی دانشگاه ها و کارشناسان ورزشی شاغل در سازمانها و دانشگاه های کشور تشکیل دادند. ابزارگردآوری داده ها، پرسشنامه ای محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. داده ها توسط روشهای آمار توصیفی و نیز تحلیل عاملی اکتشافی و مدلسازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که متغیرهای توسعه ای شامل احیا، ترویج و ارتقا، تاثیر معناداری بر یکدیگر در ساختار الگو دارند. همچنین، متغیر احیا و متغیر ارتقا دارای تاثیر معناداری بر روی وضعیت موجود می باشند و وضعیت موجود نیز تاثیر معناداری بر روی اثرات توسعه وربوم دارد؛ لذا، در صورت اجرای مناسب مولفه های احیا و ارتقا انتظار میرود که شاخصهای وضع موجود مانند نامناسب بودن میزان توسعه، برگزارنشدن مسابقات و تاکید بیش از حد بر ورزش قهرمانی، دستخوش تحولاتی گردد که به وضعیت مطلوب نزدیکتر شود. وضعیت موجود نیز بهطور معناداری باعث ظهور و بروز اثرات مفید توسعه وربوم میگردد. تمامی مراحل در الگوی توسعه وربوم، در محیطی متشکل از 8 عامل اثرگذار قرار دارد و از آنها تاثیر می پذیرد.

Keywords:

ورزش های بومی و محلی , توسعه , الگو , ایران