بررسی تاثیر میزان خود کنترلی بر رضایت مندی زناشویی در دوگروه زوجین که زندگی عادی دارند و زوجین در شرف طلاق

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر میزان خود کنترلی بر رضایت مندی زناشویی در دوگروه زوجین که زندگی عادی دارند وزوجین در شرف طلاق است. این تحقیق از نظر اهداف تحقیقی جز تحقیق های بنیادی و از نظر روش و ماهیت از نوع تحقیق توصیفی- همبستگی می باشد. دراین تحقیق جامعه آماری مراجعان به مراکز قضایی و انتظامی که درخواست طلاق را دارندمی باشندو به تعداد 120 پرسشنامه بین آنان توزیع و ارسال خواهد گردید.که در فاصله زمانی سال1393-1394 میباشد...متغیرها با استفاده ازپرسشنامه های پرسشنامه استاندارد خود کنترلی تانجی و همکاران) 2004 (و پرسشنامه استانداردرضایت زناشویی انریچ که توسط )اولسون،فورنیر،دراکمن 1989 ( سنجیده شد.اطلاعات با استفاده از روشهای t مستقل وآزمون همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج همبستگی نشان داد که بین خود کنترلی و میزان طلاق رابطه وجود دارد.و خودکنترلی در بین زوجین در شرف طلاق در سطح پایین می باشد همچنین بین خود کنترلی وسازگاری زناشویی رابطه وجود دارد. و در پایان نتایج حاصل از فرضیه چهارم نشان می دهد که خود کنترلی در بین زوجین که زندگی عادی دارند در حد بالایی است .

Keywords:

خود کنترلی , رضایتمندی زناشویی , طلاق