اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر استرس والدگری

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی به والدین بر افزایش استرس والدگری است. روش تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش ازمون-پس ازمون با گروه کنترل بود، جامعه آماری این پژوهش را مادران و دانش آموزان پسر ابتدایی پایه اول تا ششم مدرسه ابتدایی سعادت، ناحیه 3 شهر کرج محمد شهر (به تعداد 364 نفر) تشکیل دادند. از این جامعه آماری تعداد 11 نفر از مادران و فرزندانشان در گروه آزمایش و 11 نفر از مادران و فرزندان آن ها (پایه اول تا ششم) در گروه کنترل به روش نمونه گیریتصادفی جایگذاری شدند. آموزش مبتنی بر مهارت های زندگی در 11 جلسه و در هر جلسه مدت یک ساعت برای مادران اعمال برگزر شد. .در این مطالعه به منظور اندازه گیری استرس والدگری از ابزار پرسش نامه ستاندارد استرس والدگری ( P.S.I ) بهره گرفته شد. استفاده از ابزار مذکور میزان استرس والدگری در قبل و بعد از مداخله اندازه گیری گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-22 و با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت، نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارت های زندگی به والدین بر استرس والدگری (تنیدگی فرزندان و تنیدگی والدین) اثر معنی داری دارد.

Keywords:

آموزش مهارت های زندگی , استرس والدگری