تبیین صلاحیت شوراهای حل اختلاف (ترمیمی و قضایی)

پژوهش با هدف بررسی تبیین صلاحیت ترمیمی و قضایی شوراهای حل اختلاف انجام گرفته است. شوراهای حل اختلاف که براساس ماده ی 189 قانون برنامه ی سوم توسعه ی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و آیین نامه ی اجرایی آن و نهایتا قانون شوراهای حل اختلاف مصوب 1387، در سیستم قضایی ایران پی ریزی و تاسیس شده اند. از حدود چند دهه ی پیش در پی ناکارآمدی سیستم عدالت کیفری که تنها راه مقابله و پیشگیری از جرایم را مجازات می دانست، سیستم جدیدی تحت عنوان عدالت ترمیمی مطرح شد، بدین معنی که پس از وقوع جرم به جای تعقیب و مجازات بزهکار، ترمیم آسیب های ناشی از بزه مطمح نظر قرار گیرد و بزهکار و نمایندگان غیر رسمی جامعه سعی در جبران خسارت بزه دیده و برطرف کردن علل ارتکاب بزه نمایند. در واقع عدالت ترمیمی، شیوه جدیدی در عدالت کیفری است که برخلاف شیوه های سنتی، همچون عدالت سزادهنده و عدالت بازپروری، تلاش می کند مسایل ناشی از ارتکاب جرم را با مشارکت فعال بزهدیده و جامعه ملی و نیز بزهکار، از طریق مذاکره و ترمیم خسارات و ایجاد صلح و آشتی حل و فصل نماید. با ایجاد شوراهای حل اختلاف به موجب ماده 189 قانون برنامه سوم توسعه، اصلاح ذات البین و سعی در ایجاد صلح و سازش بین طرفین دعوی، یکی از وظایف شوراهای حل اختلاف قرار داده شده است لذا یکی از برنامه های مهم این نهاد ایجاد صلح و آشتی و دوستی بین طرفین اختلاف از طریق ترمیم و جبران خسارت های وارده شده است.

Keywords:

شورای حل اختلاف , عدالت ترمیمی , صلاحیت قضایی